Interessante en verrassende plaatsen

Toscane is een bestemming voor toeristen van over de hele wereld en voor velen lijkt het geen geheimen meer te hebben. Toch zijn er interessante en verrassende plekken die nog niet volledig in beslag zijn genomen door toeristen: sommigen omdat ze ver weg liggen van de gebruikelijke routes, anderen omdat ze verborgen zijn onder de grond, en weer anderen omdat ze juist ongebruikelijk zijn. Hier volgen drie voorbeelden, maar ssshhh… Vertel het niet te veel verder!

Het Parco Archeominerario di San Silvestro in Campiglia Marittima

Er is een plaats niet ver van hu Park Albatros village waar je met een treintje de mijntunnels kunt binnenrijden, te voet met een helm op naar de bodem van een mijn kunt afdalen en daarna omhoog kunt klimmen tussen de ruïnes van een burcht die uit een droom lijkt te komen. Of je nu een volwassene of een kind bent, aarzel niet: trek een paar comfortabele schoenen aan, neem een trui mee, zelfs als het buiten warm is (onder de grond is de temperatuur 14°C), en ga op weg naar het Parco Archeominerario di San Silvestro. Het park strekt zich uit over een groot gebied tussen Campiglia Marittima en San Vincenzo, aan de voet van de Colline Metallifere. Na een eerste stop bij het Museo dell’Archeologia e dei Minerali, waar je kennis kunt maken met het gebied waarvan mineralen werden gewonnen sinds de Etruskische tijd tot 1976, daal je af naar de Miniera del Temperino, een 400 meter lange tunnel die uitkomt in het Pozzo Earle-gebied, waar het Museo delle Macchine Minerarie (je kunt je wel voorstellen hoeveel lawaai deze machines moeten hebben gemaakt!) en het Museo dei Minatori zijn gevestigd. Vanaf hier vertrekt het treintje, dat dezelfde route volgt die het gewonnen mineraal in het verleden aflegde. Het brengt je door de Galleria Lanzi-Temperino (er is ook tijd voor een stop in de spectaculaire winningshal) en bereikt de hellingen van de heuvel waarop de indrukwekkende Rocca di San Silvestro staat, gebouwd in de 10e eeuw om mijnwerkers en smeden te huisvesten.

Het Museo della Bambola in Suvereto

Het is algemeen bekend dat Suvereto een plaats van schoonheid is – niet voor niets wordt het beschouwd als een van de ‘borghi più belli d’Italia’, de mooiste dorpen van Italië - en van kwaliteit, aangezien de olijfolie en de wijn ervan wereldwijd worden geprezen. Toch weten maar weinig mensen dat het ook de thuisbasis is van een zeer bijzondere tentoonstelling, die bij sommige mensen zelfs nachtmerries zou kunnen oproepen: het is het Museo Artistico della Bambola. Het poppenmuseum bevat de kleine, maar bijzondere collectie van Maria Micaelli. Met meer dan 50 poppen uit de late 19e eeuw tot de jaren '80, toont het museum unieke stukken en meesterwerken van vakmanschap afkomstig uit prestigieuze fabrieken; elk van deze poppen is ook in staat om de evolutie van materialen - van porselein tot hard plastic - en stijl door de eeuwen heen te vertellen. Als je van Carnavalsmaskers, kanten jurkjes en spellen uit vervlogen tijden houdt, dan is dit kleine museum echt iets voor jou.

San Galgano en het zwaard in de rots van Val di Merse

Ver weg van alles, maar dichtbij het hart: dat is de Val di Merse, een bosrijk en geïsoleerd gebied in de provincie Siena, buiten het zicht de meest bezochte toeristische routes, maar juist om deze reden nog waardevoller. Hier zal je hart veroverd worden door een uitzicht dat zo betoverend en mystiek is, dat het je letterlijk adembenemend achter zal laten. Tussen de rijen cipressen en de akkers van de gemeente Chiusdino, zie je de Abdij van San Galgano verschijnen: een meesterwerk, zowel door de mens als door de natuur gecreëerd. Hier zijn de creatie van de mens en de vernietiging door de natuur perfect in evenwicht. De imposante structuur en het ontbreken van het dak – dat instortte door een reeks tegenslagen die te maken hadden met verwaarlozing, het verstrijken van de tijd en weersomstandigheden – geven de cisterciënzerabdij een grote aantrekkingskracht. Afhankelijk van het seizoen, het tijdstip van de dag en de weersomstandigheden verandert de abdij van kleur, vorm en... dak, aangezien het de lucht is die als ‘dak’ fungeert. Daarnaast begint naast de abdij het korte pad dat leidt naar de eremo di Montesiepi, en parel van de romaanse kunst, gebouwd op de heuvel waar de ridder Galgano Guidotti zich terugtrok voor een leven als kluizenaar, voordat hij heilig werd verklaard. Als teken van zijn verandering van leven, stak Galgano hier zijn zwaard in de rots, dat vandaag de dag wordt beschermd door een glazen vitrine: je zult je dus niet kunnen voordoen als een moderne koning Arthur. Maar de halfronde koepel en de fresco’s van Ambrogio Lorenzetti, die het leven van de heilige uitbeelden, maken de reis en het bezoek meer dan de moeite waard.